Ocena: 8/10
Nie spodziewałem się że polubię tę książkę gdy zobaczyłem jej autora na twitterze. A jednak warto – książka zmienia spojrzenie na ryzyko, szkodę i sposób edukacji.
Moje notatki
- nie interweniuj na siłę – możesz bardziej pogorszyć stan, tak jak robili to lekarze przez większość historii, na przykład poprzez upuszczanie krwi albo niemycie rąk przed zabiegami
- newsy rzadko, to czego chcesz to „sygnał” – codzienne newsy to w większości szum, nic istotnego
- Im więcej informacji tym większy szum.
Nawet nie chodzi o psychologię.Patrząc na wykres akcji spółki XYZ – dziennie duże wahania.Dopiero gdy patrzysz z perspektywy roku widzisz prawdziwy trend. - Stresor to informacja. W naturalnym środowisku.Czyli co ci przeszkadza, goni cię, powoduje ból – to jest nowa informacja, której się uczysz.Nadmiaru stresu w środowisku może być bardzo ciężki.
Podobnie na co dzień – nadmiar informacji (z internetu, smartfona) może być przytłaczający. Depresyjny. - Współczesny Stoik transformuje:
- strach -> roztropność
- ból -> informacja
- błędy -> inicjacja
- pożądanie -> przedsięwzięcie
- Nassim jak trader na giełdzie, każdego dnia mentalnie ćwiczył – „najgorsze się stało, co wtedy robię”?Mając to za sobą, reszta dnia to był jak bonus.
Inteligentne życie = takie emocjonalne nastawienie, żeby wyeliminować użądlenie, jakie w nas powoduje utrata.Jeśli mentalnie przećwiczymy utratę wszystkiego, to wtedy nie odczujesz bólu z powodu utraty!
Również dzięki temu odkrył pewną klasę ryzyk, których ujemne koszty są jawne i ograniczone.A więc bardzo pożądane dla black-swan conscious człowieka. - Rada od Seneki – inwestuje w dobre uczynki.Bo wszystkie rzeczy mogą być nam zabrane.Ale nie nasze cnoty i uczynki.
- Zamknął się na parę lat, w obsesji szukał matematycznego modelu ryzyk niskiego prawdopodobieństwa. Modele sypią się przy niskoprocentowych ryzykach (1:100, a 1:100000 to ogromna różnica, a wiele modeli sypie się właśnie w tym momencie).
- Zmień odrobinę założenia modelu i sprawdź czy nie zaczyna dawać wyników idiotycznych. Jeśli tak, to model do dupy.
- Usuwanie.
Dobrze wiemy co nas wkurza i jeśli to usuniemy to będziemy szczęśliwsi.Więc naprawiajmy nas, przez usuwanie zbędnych i szkodliwych rzeczy. Przejazdu komunikacją miejską, cukru, triggerowania twitterem/wykopem, granie w piłkę nożną.
Walczmy z manią dodawania do wszystkiego.Najszczęśliwsi to ci studiujący nieszczęście i co je powoduje? Może Schopenhauer się pod to też łapie? - Trial&error powinien być racjonalny!Bo czytając Taleba można odnieść że on chciałby wszędzie losowość, chaos.
A to nie jest tak.
Chodzi metodę prób i błędów ale z racjonalnością.Czyli jak szukasz kluczy nie patrzysz dwa razy w to samo miejsce.